Beroemd geworden als frontman van The Prodigal Son en lichtelijk weer in de vergetelheid geraakt toen de Schwung er binnen zijn band even uit was, weer vol in de picture gekomen door zijn bijzonder succesvolle en spraakmakende deelname aan The Voice of Holland, waar hij Angela

Groothuizen alles leerde over Springsteen en Woodstock om vervolgens, samen met andere

Nederlandse topartiesten als Ilse Delange, Krezip en Postman, zijn neus te stoten bij een Amerikaans label, leidend tot het enige juiste inzicht: ik ben een meer dan uitstekende muzikant en ik ga mijn zaken zelf wel regelen. Erwin Nyhoff klinkt krachtiger, eerlijker en indringender dan ooit als solo- artiest met enkel zijn gitaar en een stem waarin de achterliggende podiumjaren vol doorklinken. This son of a farmer from Hessum maakt er een onvergetelijke OMF-show van.

Het heerlijke verfrissende windje in het meest authentieke café ‘achter het spoor’ en feitelijk ok wa in Olnzel steekt ook dit jaar weer op tijdens OMF. De lieftallige zangeres Jinthe Brand is er niet meer bij, maar daar is inmiddels op waardige wijze in voorzien. Vorig jaar beschouwden deze vijf ervaren Twentse muzikanten het optreden bij Olde Weghoes als het begin van een lange en veeleisende reeks optredens door de wijde omgeving. Dus kom luisteren of het toch al hoge en swingende niveau nog verder is opgekrikt. Vaste prik in het optreden is natuurlijk het ‘Joe Cocker-intermezzo’ door John Hutten. Met John Kluitmans op tenorsax, Ruud Bittink op toetsen, Jos Sueters op bas en Egbert van Dusschoten achter de trommels moet het weer helemaal goed komen. Kom op Gait-Jan, wie goat met de fietse op Oale Weghoes an.

‘Jullie vragen en wij spelen’ of ‘wilt u er misschien een accordeonnetje bij?’ zou ook zomaar de naam kunnen zijn van dit Twentse feestorkest met een koffer vol heerlijke dans- en meezingmuziek uit alle windstreken, inclusief Memphis, Volendam, Detroit of het Harz-gebergte. Dus, zeg maar gerust10XRaak voor een Knaak. Trouwe carnavalisten uit de Boeskoolstad weten ongetwijfeld dat Richard Weiden en zijn muzikale kammereur zo ongeveer kind aan huis zijn bij de legendarische, met gerstenat overgoten avonden van De Tapkloas bie Moatman. 3XniXXs voelt zich dan ook nergens beter thuis dan in dit absolute topcafé noast de oprit naar Expert en de diepvriesslager. Hoogste tijd voor OMF om de banden weer eens stevig aan te halen met een avond vol zang, jolijt en (her)opbloeiende liefdes.

Jo Quail componeert en excelleert op de cello. Ze verwierf wereldfaam met het

innovatieve en technisch hoogstaande spel op haar experimentele cello. De muziek

van Jo is een ongekend mooie mix van muzikale stijlen tussen puur klassiek en

experimentele avantgarde, niet in de laatste plaats door haar zelf op melodieuze

manieren bijgekleurd. De faam van Jo is inmiddels wereldwijd en ze stond op

affiches van vermaarde concertzalen. Bij ons komt ze in enkele sessies solo

optreden in de romantische ambiance van het Palthe-Huis.

Misschien staan er nog beelden op uw netvlies van Jerry Lee Lewis die zijn piano dermate geselt dat het instrument rijp is voor de gemeentelijke stortplaats. Killer and the Cool Cats gaan in De Enel niet zover, maar veel zal het niet schelen. In getuigenissen over eerdere optredens komen kwalificaties voor als explosief en hoog scorend op de Schaal van Richter. Johnny B. Goode, Jailhouse Rock en natuurlijk Great Balls of Fire komen allemaal voorbij met intensiteit die de oorspronkelijke versie benaderen. Naast Jerry Lee Lewis komen ook Elvis Presley, Chuck Berry en Little Richard om de hoek kijken. Linda Gail, het zusje van Jerry, stond al eens samen Killer & CC op de planken. Heren, vet je kuif in en dames, haal je petticoat uit de mottenballen. Let the party begin!!

Van het wereldmerk ‘Boeskool’ op het gebied van gemoedelijke gezelligheid is het een kleine stap naar ‘Bluescole’ als je wilt uitdragen dat je de blues speelt met een Oldenzaalse inslag. Jeroen en Roy op gitaar, Martijn op bas, Tino op zang en bluesharp en tenslotte ook nog Frank met zijn geweldige stem en strakke drumwerk zetten dit Keltische café in vuur en vlam met lekker vuige rock om uit je dak te gaan en lekkere blues om even laid back achterover te leunen met een heerlijke Guiness of Grolsch. We weten als OMF nog niet zoveel van deze vijf muzikanten, maar afgaand op de geruchten gaan we samen een onvergetelijke avond tegemoet.

Het rockende duo The Two Wieners is helemaal ‘into close harmony’. En dan kom je qua inspiratie al heel snel terecht bij de ‘kings of close harmony’ The Everly Brothers. Met hun band toeren ze al vele jaren langs de Nederlandse podia met hun Everly Brothers tribute. In dit fraaie voorcafé komen The Two Wieners in een akoestische bezetting misschien wel het best tot hun recht. Nummers als Bye Bye Love, Wake Up Little Susie, Bird Dog, All I Have To Do Is Dream en Til I Kissed You komen uiteraard aan bod. Het AD schreef: Zo goed, dat je het in de zaal wel uit je hoofd laat om mee te zingen. Uit angst om afbreuk te doen aan zoveel perfectie. Liefhebbers van oude helden als Buddy Holly, Johnny Cash en natuurlijk Elvis komen ook volop aan hun trekken.

Soms ligt de oplossing dichtbij. In het oergezellige café Mokum van Dot aan de Ootmarsumsestraat kan men tijdens Oldenzaal Muzikaal Festival altijd weer rekenen op onverwoestbare Nederlandstalige muziek met een hoog meezinggehalte. Deze keer zocht kastelein Dot het in de eigen familie en wel bij haar zingende nichtjes Renate en Bernadette Dogger. Intimi weten al langer dat deze zusjes beschikken over stemmen als nachtegaaltjes en heel goed weten hoe je een daverend feestje op touw zet. Deze avond komen de eigen hits van De Doggers voorbij. Renate en Bernadette vullen dat aan met heerlijk Hollands repertoire. Alle reden dus om even een drankje te doen bij Dot en het eigen meezingtalent te testen.

Zoals de naam al een beetje suggereert valt er deze OMF-avond volop te genieten van ronduit vette blues-licks van een even ervaren als authentieke bluesgitarist, die zijn stijl het liefst omschrijft als moderne hedendaagse blues. Dat de blues voorkomt uit een lange en rijke traditie is uiteraard in de opvatting van Fat Harry terug te horen. Hij laat zich begeleiden door al even bedreven en kundige

bluesmuzikanten op bas, drums, keyboards en sax. Muzikale uitstapjes zijn er ook naar de soul, funk en R&B. Het gegeven dat Fat Harry en zijn Fuzzy Licks veel en graag voor een Europese tournee worden gevraagd door Amerikaanse artiesten, waaronder Joe Louis Walker, bewijst wel dat ze wat live-optredens betreft het nodige in hun mars hebben. Jan de Ligt, de vorig jaar overleden saxofonist en drijvende kracht achter de band, won al eens een Dutch Blues Award. Zijn invloeden klinken nog altijd door in de heerlijk vette sound van deze blues-giganten.